พรหมลิขิต g
เหม่อมองบนฟ้าไกล ฉันมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
*มีคนเป็นล้านคน ฉันว่าเหตุผลจริงจริงที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำซ้ำ(อีกครั้ง)
**ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไม๊ ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ไหม
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก ให้เรารักกัน
เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้ว โอว ฉันขอได้ไม๊
เมื่อก่อนลมหายใจ ก็คิดว่าเป็นของฉัน
แต่ก็ได้พบเธอ รู้จริงจริงลมหายใจคือเธอเท่านั้น
*,**
คนมีอีกเป็นล้านคน ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องเลือกฉัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองอีกครั้ง
**
โอ้ว โอว ฉันขอได้ไหม