อยากให้เห็น อ้ายเป็นผู้น่าสงสาร
คำว่าเฮาเลิกกัน มันทรมานเกินไป
เหลือความคิดถึง ไว้เป็นที่พึ่งทางใจ
ตั้งแต่เธอจากไป ใจอ้ายยังคงไหวหวั่น
เหม่อมองฟ้า สบตากับดวงดาว
สัมผัสลมหนาว ยิ่งเหงาจนใจสะท้าน
ถูกตั้งข้อหา ข้อหาว่านอกใจกัน
น้ำตาเป็นพยาน กี่ครั้งก็ยังไหลนอง
*ต้องตกเป็นผู้ต้องเหงา ก็เหงาอยู่อย่างนี้
ถูกต้องหาคดี เก็บความคิดถึง ไว้ในครอบครอง
ต้องตกเป็นผู้ต้องเหงา มันปวดร้าว มันเรียกร้อง
อยากให้ฮักเราสอง กลับมาคงเป็นเหมือนเก่า
อยากโทรหา โทรมาบอกว่าคิดถึง แต่เธอคงไม่ซึ้ง
เธอจึงเลือกไปกับเขา ทิ้งอ้ายช้ำอก เลยตกเป็นผู้ต้องเหงา
ถูกจับกุมด้วยความเศร้า อยู่ในเรือนจำหัวใจ
(ซ้ำ *)