ปิดตัวเองจากความรัก เพราะหัวใจมันอ่อนแอ
แผลมันบาดมันลึกเกินไป เพิ่งจะผ่านขีดอันตราย
เจ็บเพราะรักขึ้นสมอง บอบช้ำและโดนทำลาย
หัวใจที่ติดเชื้อรุนแรง ลุกลามแทบไม่เหลืออะไร
* พอได้ไหม ก่อนอะไรๆ จะเลวร้ายลงไปกว่าตอนนี้
บอกตัวเองเมื่อไหร่ จะทิ้งมันไป ตัดใจให้ขาดสักที
** มันเกลียดความเหงา เหงา ไม่รู้ทำอย่างไร
กับความรักนั้น ก็กลัวจนขาดใจ
เป็นอาการความผิดหวังเรื้อรัง ผลข้างเคียงช่างดูร้ายแรง
โรคร้าย ที่มันยังไม่หาย ยังไม่พ้น ระยะที่ปลอดภัย
ดูอาการคงต้องขอให้ใคร ใครสักคน ช่วยรักษาฉันทีได้ไหม
สิ่งที่มันตอกและย้ำคือช้ำและทรมาน
แม้ต้องการความรักเท่าไหร่ ได้แต่ปล่อยความรักทิ้งไป
(*,**,*,**)
ช่วยรักษาฉันทีได้ไหม
