INTRO/ ( 2 Times )
อันคนเราหญิงชายทั้งหลายแหล่ ต่างมีดีมีแย่อยู่พอๆ กัน
ถึงเมื่อคราวแรกเจอกันมักหวานชื่น ต่างหยิบยื่นความดีให้แก่กัน
ผมเป็นสุภาพบุรุษนะครับ
ฉันเป็นสุภาพสตรีค่ะ
ผมไม่กินเหล้าไม่สูบยานะ
ฉันก็ไม่ยุ่งไม่ขี้บ่น..
วันเวลาผันไปช่างหวานชื่น ต่างหยิบยื่นไมตรีดีต่อกัน
ความรักความงดงามช่างยิ่งใหญ่ จึงตกลงปลงใจไปแต่งงานกัน
SOLO/
ผมยังกลับบ้านตรงเวลานะ
ฉันเป็นแม่บ้านที่ดีค่ะ
ผมให้เงินเดือนคุณหมดเลยนะ
ฉันจะใช้สอยอย่างประหยัดค่ะ
SOLO/
วันเวลาผันไปแหมชักเบื่อ ต่างไม่เหลือสิ่งดีมาอวดกัน
ต่างคนต่างเริ่มทําในสิ่งใหม่ เริ่มกระทําตามใจที่ต้องการ
ผมไปกินเหล้ากับเพื่อนมานะ
ฉันไปงานเสี้ยงที่ทํางาน ย่ะ
ผมเหลือเงินให้คุณแค่นี้พอนะ
ฉันก็มีภาระใช้มาก..กว่าเก่า
ยามเมื่อความอดทนถึงที่สุด จึงต้องหยุดไว้ตรงเลิกรากัน
มันจึงเป็นผล+++แสนห่วย คนที่ซวยก็คือตัวลูกน้อย......