Prinky roove นิยายรักจากก้อนเมฆ
ว๊ากกกก
แต่ก่อนเป็นเด็กน้อยเมฆลอยคล้อยผ่าน
บางวันฉันกลัวฟ้ามัวเมฆบัง
เมฆมันดำบ้างก็คะนองบ้างก็คำราม
หลับตายังเคลิ้มกลัว กลัวน้ำเมฆนัก
ยามพัดผ่านมา
แต่ยังดีกว่านิดฟ้ามีเมฆผ่อง
บางวันฉันมองหรือปองไม่เป็น
ฉันคนหนึ่งสมใจหวังปองยิ่งต้องมองมา
หลบตาเมินเขินอายเมฆคล้ายคนรัก
ยามพัดผ่านไป
* ใจคนคิดไป ใช้ใจเป็นใหญ่
คิดไปตามดั่งใจที่เป็น อยากเห็นเมฆลอย
** เปรียบดั่งดังใจฉัน รักกันวัดใจ
เป็นใจฉันเองไม่เกรงต่อใคร
ใครมองเมฆทีไรรักกันมันเกิดจากใจ
เปิดใจพารับไป ไปทักทายรัก
เจอรักจากใจ
(ซ้ำ *,**)
เนื้อผิดก็แก้ให้หน่อยนะคับ
