นายหนังรำพัน ชัย คนสองเล
ไม้ไผ่คาดลำ เอาตั้งเป็นเสาโรงหนัง
ผ้าขาวน้อยผืนบางๆ เอามากันกลางหน้าจอโรง
ตับจากมุงหลังคา เอาแผ่นดานมายกใต้ถุนโถง
เครื่องหนังได้ตั้งโรง ได้ตั้งลำโพงเครื่องไฟ
ลูกคู่ประโลมยกเครื่องประโคมโรงหนัง
หวังเหวิดใจจังคืนนี้หม้ายนางเคยเคียงใกล้
หม้ายแแล้วน้องสาวคนที่ เคยส่งรูปให้
ไม่มีคนเอาใจ คอยส่งน้ำส่งข้าว
พ่อแม่ของเจ้า ส่งสาวไปเรียนเมืองกรุง
ความหวังหมายมุ่งให้เจ้าจบปริญญา
ก่อนจากวันนั้นน้องให้ คำมั่นกับพี่ว่า
น้องจะกลับมา หาพี่นายหนังแน่นอน
เสียง..เค้าว่า สาวนาไปหลงแสงสี
พบคนมั่งมี ไอหนุ่มหน้าตี๊ เขรถเก๋ง
เพราะพี่หม้ายไหรล่ะน้อง มีแต่ไอ้ทองไอ้เท่ง
แฟนหนังตะลุง เลยตะเลง
เตลิดทุ่มหนังตะลุงไป..
ลูกคู่โหมโรงได้ยินเสียงโหม่งเสียงปี่
หนังลุงออกฤๅษี สาวใดแลพี่คงหาหม้าย
นักร้องเมืองหลวง ไซสาวชอบควงกับมากมาย
หน้าโรงหนังของพี่ชาย นี้ยังแต่ยายขายหนมจาก
หนมจากจากจริง แม่น้องหญิงเจ้าทิ้งจาก
ความรักพลัดพรากจะเก็บไว้ไม่ให้เห็น
คอยแลต๊ะสาวพอถึงคราว ลำเค็ญ
หวังว่าอ้ายหนุ่มเขรถเบ้นคงไม่ทำตัวตีห่าง
ถ้ายังน้องคืนนี้พี่คงเล่นหนังได้รุ่งเพ๊ก ยาดองเป็กสองเป็ก
ก็ยังไม่ชื่นเท่ามีนางยิ่งคิดยิ่งฝันน้องนั้นก็ยิ่งไกลห่าง
เพราะแม่เองบางไปหลงอ้ายหนุ่มพระนคร
ยิ่งคิดยิ่งฝันน้องนั้นก็ยิ่งไกลห่างเพราะแม่เอวบาง
ไปหลงเพลงร็อคพระนคร
