ลมอ่อนพัดโชยมา น้ำตาก็ไหลริน เหลือเพียงกลิ่นหัวใจ
คลุ้งไปกับความเหงา รักยังไม่จางไป ตรึงติดชิดดวงใจ
ยังหอมรัญจวนชวนให้ฝัน
เคยแอบแนบเคียงกาย อิงแอบ มิรู้คลาย
ใต้เงาของแสงจันทร์ เย้ายวนไม่เลือนหาย
ซ่อนเก็บไว้ข้างใน ตรงสุดลึกดวงใจ ถนอมเธออยู่ในนั้น
* คงไว้ได้แค่กลิ่นที่ไม่เคยเลือนลา ยังหอมดังวันเก่ายามเมื่อลมโชยมา
ทิ้งไว้เพียงอดีตที่ไม่เคยหวนมา ซ่อนเธอไว้ในใจ
เจ้าดอกไม้ซ่อนกลิ่น หอมบาดลึกเกินใคร หอมเกินหักห้ามใจ
ทุกคราวต้องหวั่นไหว ร้อยเก็บเจ้ามาลัย ทัดเธอไว้ในใจ
เพื่อคงกลิ่นหอมไว้อย่างนั้น
(*)
ซ่อนเธอไว้ในใจ (ซ่อนเธอไว้ในใจ)
ทิ้งไว้เพียงอดีตที่ไม่เคยหวนมา (ซ่อนเธอไว้ในใจ)
