เสื้อสีดำใส่ไว้ให้อาลัยให้เธอที่จากฉันไป กะใส่แค่วันจันทร์เมื่อวานอังคารก็ยังไม่ถอด พุธยังชุดเดิมทำไมไม่ลืมไม่เริ่มต้นใหม่
ใส่แต่เสื้อสีดำไปถึงเมื่อไหร่ วันนี้วันพฤหัสภาพยิ่งชังชัดว่าฉันยังรักยังลืมไม่ได้ อาจไม่ถึงตาย ถึงตาย เพียงมันไม่ง่าย ไม่ง่ายขนาดนั้น เธออยุ่ทุกครั้งที่หลับตา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไปเที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน วันเสาร์ก็เศร้าก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่ ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึงฉันเลยได้รู้ซึ้งถ้าขาดเธอไป ไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ
ใส่แต่เสื้อสีดำไปถึงเมื่อไหร่ วันนี้วันพฤหัสภาพยิ่งชังชัดว่าฉันยังรักยังลืมไม่ได้ อาจไม่ถึงตาย ถึงตาย เพียงมันไม่ง่าย ไม่ง่ายขนาดนั้น เธออยุ่ทุกครั้งที่หลับตา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไปเที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน วันเสาร์ก็เศร้าก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่ ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึงฉันเลยได้รู้ซึ้งถ้าขาดเธอไป ไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไปเที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน วันเสาร์ก็เศร้าก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่ ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึงฉันเลยได้รู้ซึ้งถ้าขาดเธอไป ไม่ไหวเธอกลับมา
วันศุกร์ก็ทุกข์แม้ออกไปเที่ยวเหมือนอย่างใครเขาทำกัน วันเสาร์ก็เศร้าก็ใจมันเหงาเมื่อเธอไม่อยู่ ยิ่งวันอาทิตย์ยิ่งคิดถึงฉันเลยได้รู้ซึ้งถ้าขาดเธอไป ไม่ไหวเธอกลับมา พอทีไว้ทุกข์ในชุดสีดำ
