ฉลาดเกินไป KINZ
*ฉันไม่อาจปิดมันโดยลำพัง ความเจ็บปวดที่มันเจือจาง
เมื่อความรักช้ำเพราะทนไม่ได้
บาดแผลที่มันเกิดจากเธอกระทำ
อยากตื่นอย่างคนที่หมดความจำให้มันเลือนหายก็ทำไม่ได้
ฉันมันต้องเจ็บใจ ก็เลยแสดงออกมาผ่านน้ำตา
ความจำมันนิดหน่อย ฉันต้องคอยแบกรับวันเก่าๆ
ที่ไม่อาจลืมที่ฉันไม่อาจจำ ฉันไม่อยากจำไม่รู้ว่าเป็นกรรมหรือว่าอะไร
ทุกคืนวันที่อึดอัดกับภาพเดิมๆที่มันมาคอยผูกมัดให้ฉันเป็นคนกระวนกระวาย
ร้อนจนแทบละลาย หัวใจเป็นเหมือนไฟที่เผาข้างใน
จะปลดปล่อยมันไปเช่นไร จะลืมมันแบบไหนที่ไม่มีใจ
อยากเกิดมาเป็นคนโง่ที่จำอะไรไม่ค่อยได้
แต่เสียดายที่ฉลาดเกินไป
(ซ้ำ*)
ฉันไม่อยากฉลาดแบบนี้ เรื่องความจำดีไม่เอา
ทุกเรื่องๆที่ภาพมันคอยรุมเร้า ฉันให้ต้องร้องเจียนตาย
อยากเกิดมาเป็นคนโง่ที่จำอะไรไม่ค่อยได้
แต่เสียดายที่ฉลาดเกินไป
(ซ้ำ*,*)