ลึกลงเท่าไรก็ยิ่งมืดมน ค้นไปเท่าไรก็ยิ่งสับสน
ส่วนลึกในใจคน ใครจะรู้จริง
ทะเลกว้างไกลและใครเล่าจะรู้ว่า สุดเส้นขอบฟ้า ตรงที่แผ่นน้ำเป็นประกาย
ลึกลงจะเจออะไร จะมีสิ่งใด ภายใต้แผ่นน้ำสุดไกล ที่ซ่อนอยู่
ที่เธอเคยมองมันว่าดี เธอลองมองให้ดีๆ ลองหยุดมองและลองคิดอีกที
ถ้าหากทุกสิ่งที่เห็น ถ้าหากทั้งหมด นั้นเป็นภาพลวงตา
* ทะเลแสนไกลไม่มีสิ้นสุด สีคำราม.มายความเหมือนใจมนุษย์ มันลึกเกินจะรู้
** เธอจะอยู่หรือไป สักวัน ถ้าคนที่เธอเคยไว้ใจ
ถึงตอนสุดท้ายไม่เป็นอย่างฝัน มันไม่มีอะไรสวยงาม
สิ่งที่อยู่ข้างใน หัวใจ ที่ใครไม่เคยหยั่งถึง
ถ้าหากตรงนั้น มันอันตราย ที่สุดจะมีใครเข้าใจ ข้างในใจฉัน
ฟ้างดงามเพียงใด แต่อย่างไร มันก็ต้องมืดมน ไม่ว่าใคร ต้องมีความจริงเก็บเอาไว้
อยู่ในใจของคน เธอรู้ใช่ไหม โอ..โอ..โอ..
ความจริงกับความฝัน ที่ยังค้นไม่เจอ ฉันหวั่นใจ
ถ้าในวันนั้น ความเป็นจริง มันไปทำร้ายเธอ ให้เธอเสียใจ โอ..โอ..โอ.
ซ้ำ *,**
ความลับสีคำราม.ไม่มีใครรู้ใครเข้าใจ คำตอบ ฉันคือใคร
ฟากฟ้าทะเลมืดหม่น ความงามที่โหดร้าย
ขอเพียงใคร คนหนึ่งคนนั้นที่เข้าใจ ที่สุด ฉันคือใคร และพร้อมที่จะก้าวผ่าน
ซ้ำ **
ความลับสีคำราม.ไม่มีใครรู้ใครเข้าใจ คำตอบ ฉันคือใคร
ฟากฟ้าทะเลมืดหม่น ความงามที่โหดร้าย
ขอเพียงใคร คนหนึ่งคนนั้นที่เข้าใจ ที่สุด ฉันคือใคร
ใครกันพร้อมที่จะก้าวผ่าน ความจริงที่โหดร้าย
