ฉันไม่รู้ฉันควรจะดีใจหรือจะมองมันในแง่ร้าย
ที่คนอย่างเธอเดินเข้ามาพูดคุยสบตาทำดีจนใจหาย
ไม่รู้ว่าฉันเข้าข้างตัวเอง จริงๆ เธอทำอย่างนี้กับคนทั่วไป
หรือฉันนั้นโชคดี ก็อดคิดอย่างนี้ไม่ไหว
*รู้บ้างไหมว่าเธอนั้นทำอะไรลงไป
รู้ไหมว่าฉันคิดมากขนาดไหน
**ได้โปรดเถอะ เธออย่าทำให้ฉันคลั่งไคล้
ถ้าฉันเป็นคนธรรมดาที่เธอไม่คิดอะไร
ในใจฉันตอนนี้นั้นคิดไกลไปถึงไหน
กลัวตัวเองไม่ห้ามใจ
หยุดได้ไหม ไม่อยากต้องมาเสียใจ
ถ้าเธอไม่คิดอะไรเลย
ฉันไม่รู้ฉันควรจะทำยังไง อีกใจนึงอยากจะไปให้พ้น
แต่เพียงแค่เธอเดินเข้ามาพูดคุยสบตาก็กลับมาอีกหน
(*,**)
ถ้าเธอคิดอะไรมากมายอย่างที่ฉันเป็น
ก็ช่วยทำอะไรลงไปให้มันชัดเจน
อย่าให้คิดไปเองอยู่อย่างงี้
(*,**,**)
