Intro :
ชีวิตหดหู่ ครูประชาบาล เปรียบเรือโดยสาร เหมือนสะพาน หนอชีวิตครู
สอนเด็กให้เรียน พากเพียรให้มีความรู้ ใครบ้างจะเห็นใจครู มาดูครูประชาบาล
บ้างครั้งครูว่า ก็หาว่าร้าย ถูกสั่งให้ย้าย ย้ายไป ในถิ่นกันดาร
ลำบากลำบน ต้องทนแสนทรมาน ถึงไกลต้องไปเพื่องาน ต้องการสอนเด็กให้ดี
* นี่แหละหนา เกิดมาเป็นครูสอนคน แต่บางคน ข้ามคนเป็นครูเสียนี่
ไม่บูชา แล้วยังจะมาย่ำยี ถึงศิษย์จะไม่ปรานี แต่ครูนี้ ยังมีเมตตา
** ถึงใครลบหลู่ โถครูอย่างเรา ตื่นนอนตอนเช้า ก็เฝ้าแต่สอนวิชา
เหน็ดเหนื่อยเพียงใดใกล้ไกลครูไม่เคยว่า ขอเพียงให้มีวิชาที่ปรารถณาของครู
Solo :
ซ้ำ **
Outro :
