วันหนึ่งที่เธอเดินมาหากัน
พร้อมด้วยคำหมื่นพัน
สงสารเธอจนจับใจ
ว่าเธอไม่เคยเป็นคนที่มี...ความหมาย
และเหมือนเป็นคนไม่เคยมีใครต้องการ
เติมใจให้เธอเข้ามาทั้งใจ
เพราะฉันก็ไม่มีใคร
อ้างว้างเดียวดายเช่นกัน
ดูแลห่วงใยให้เธอทุกอย่างที่ต้องการ
หวังให้เราผูกพันรักกันจนตาย
* แต่วันนี้เธอบอกฉัน เธอจะไปจากฉัน
และขอให้เราจบกันตั้งแต่นี้ไป
สิ่งที่แล้วมาก่อนนั้น ลืมให้หมดสิ้นไป
ทิ้งไว้เพียงคำขอบใจ คำเดียวเท่านั้น
** พอมองกลับมาที่ตัวฉันเอง
เพิ่งรู้ว่าคนอย่างฉัน
มันไร้ค่าขนาดไหน
เพราะแม้แต่คนไม่มีผู้ใดเขาต้องการ
เขายังจากไป ยังไม่ต้องการฉันเลย
(ซ้ำ *, **)
เพราะแม้แต่คนไม่มีผู้ใดเขาต้องการ
เขายังจากไป ยังไม่ต้องการฉันเลย