Intro:
เดือนเห็นเดือนเคลื่อนคล้อยลอยร่น แอบบังเมฆมิดมืดมน
จะไกลพ้นเหมือนคนชื่อเดือน จงไปดีน้ำตาอย่ามีไหลเปื้อน
ได้ไปเป็นแม่ศรีเรือน ของคนกรุงเทพฯที่มีเงินถม
เดือนเห็นเดือนเคลื่อนคล้อยลอยเลื่อน เหมือนคนรักข้าชื่อเดือน
จะลางเลือนให้ใจขื่นขม ข้าขาดเงินขาดทอง จึงต้องหมองตรม
คนอื่นเขามีเงินถม รักจึงล่มเหมือนน้ำท่วมนา
เดือนก่อนเดือนทอแสงนวลใย เดี๋ยวนี้เดือนคล้อยลอยไป เปรียบได้ไหมกับเธอกานดา
เจ้าโชคดี ข้านี้เลยโชกน้ำตา ไปเป็นหงส์อย่าลืมดงกา สำเนียงกากา อย่าลืม อย่าลืม
* เดือนเห็นเดือนเคลื่อนคล้อยลอยต่ำ ความมืดเริ่มมาครอบงำ
เหมือนความช้ำหม่นหมองเศร้าซึม
เดือนจะลาลับไปด้วยใจแสนปลื้ม
ตรงข้ามข้าเศร้าเหงาซึม สุดลืมคนรักชื่อเดือน
ดนตรี :
(ซ้ำ * )