ในวันที่คุณมาลาจากสิ่งนึงที่คุณฝาก ให้คนไม่รู้จักคือรักและฝันใฝ่
เป็นแรงบันดาลใจให้กันแต่ว่าคุณไม่รู้หรอก ที่เดิมที่เราเจอะผมมารอคุณทุกวัน
ยังไม่ทันทำอะไรให้เธอเลยเราไม่รู้จักแต่ไม่ผมคุ้นเคย
เอื้อนเอ่ยอะไรไม่ออกอยากจะบอกว่ารักเธอ
ยังไม่ทันไรเธอก็เดินออกประตูรถไฟปิดคุณหันมาสบตา
ลาก่อนที่รักแม้เราไม่รู้จักกัน
หนึ่งล้านนาทีเค้าอยู่ตรงนี้แต่เราไม่เคยเข้าใจ ไม่เคยเคลื่อนไหว
วินาทีสุดท้ายกับคำถามในดินแดนที่กว้างใหญ่ เราจะได้เจอกันอีกไหม
ในวันที่ใครสักคนยังอยู่ ลองๆมาคิดดู เค้าอยู่ในทุกสิ่งแค่เราไม่เคยเข้าใจ
ถ้าเราไม่ได้เลิกกันก็คงจะไม่รู้ว่าสิ่งไหนที่มีค่าต้องดูแลรักษามัน
ยังไม่ทันทำอะไรให้เธอเลย วันไม่เคยรอเวลาก็ล่วงเลย
เอื้อนเอ่ยอะไรไม่ออกอยากจะบอกขอโทษเธอ
ยังไม่ทันไรเธอก็ลาจากเป็นอันว่าเราจบพบเพื่อจากลา ลาก่อนคนรู้จักที่ครั้งหนึ่งเคยรักกัน
หนึ่งล้านนาทีเค้าอยู่ตรงนี้แต่เราไม่เคยเข้าใจ ไม่เคยเคลื่อนไหว
วินาทีสุดท้ายกับคำถามในดินแดนที่กว้างใหญ่ เราจะได้เจอกันอีกไหม
ไม่ได้เจอกันตั้งแต่วันที่เราจบ บังเอินไปพบคุณกับเค้าในรูปถ่าย
คุณอัพเดทโปรไฟล์ไม่เกี่ยวกับผมซักนิดแต่ทำไมต้องคิดมากมาย
แอบส่องคุณกับเค้าเราแม่งโคตรเดียวดาย
ใครกันที่ถูกทำร้ายเราทิ้งเค้าแท้ๆแต่ทำไมเราแพ้เป็นคนสุดท้าย
ในวันที่ฝนพรำฟ้าทำเป็นไม่สนใจฤดูที่ฝนซา
ข้ารู้ตัวอีกทีเมื่อสายไปวินาทีของเธอคงไม่มีทางหวนคืน
จากนี้บทเรียนจะสอนวิธีหายใจ
คุณจะพูดอะไรกับแฟนเก่าถ้ามีโอกาศอีกครั้งนึงอะไรก็ได้เช่นคำขอโทษหรือว่าคิดถึง
เค้าสอนให้ผมรักษาสิ่งที่มีค่าก่อนที่จะสายไป ผมไม่ขอโทษผมขอบใจ
หนึ่งล้านนาทีเค้าอยู่ตรงนี้แต่เราไม่เคยเข้าใจ ไม่เคยเคลื่อนไหว
วินาทีสุดท้ายกับคำถามในดินแดนที่กว้างใหญ่ เราจะได้เจอกันอีกไหม
