INTRO :
มองด้วยตา ก็พอเห็น
ว่าสิ่งที่เป็นมันมากเกินที่จะรับได้
ที่เสียไป มากเพียงใด
เธอบอกกับฉันว่ายังไง ฉันก็คงไม่เข้าใจ
* ที่เป็นอยู่ ฉันรู้และไม่อาจจะบอกว่าไม่จริง
และเธอ ก็ทนอยู่ ไม่อยากรับ ไม่อยากรู้
ไม่อยากจะสู้อยู่อีกแล้ว
มันทน...ไม่ไหว...
แต่ขอ...ฉันอย่างได้ไหม
** อย่ายอม.... อย่ายอม....
ถ้าฝืนทนได้ก็ขอแค่เธอ
อย่ายอม.... อย่ายอม....
เสียอะไรก็เสียไป แต่อย่ายอมเสีย (หัวใจ)
ในสายตา ที่หมดหวัง
เมื่อทุกสิ่งมันพังลงที่ตรงหน้า
กับแผลใจ ที่หนักหนา เธอหลับตา เธอกัดฟัน
เธอบอกว่าฉันไม่เข้าใจ
(ซ้ำ * ** )
ใจที่อยู่ข้างใน ที่เก็บความหวังเอาไว้
จะท้อเพียงใด อ่อนล้าเท่าใด
จะเดินไปด้วยกับเธอ
(ดนตรี)
(ซ้ำ ** )
อย่ายอม อย่า ยอม...
อย่ายอม อย่า ยอม....
