เนื้อเพลง แม่พิมพ์ของชาติ - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

INTRO :    

                                          
* แสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย 
                                               
   คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง 
                                             
   เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง 
                                    
   ครูนั้นยังลำพอง ในเกรียรติของตนเสมอมา 

                             
ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร 
                                   
ถึงจะไกลก็เเหมือนใกล้ เร่รุดไป ให้ทันเวลา 
                                       
กลับบ้านไม่ทัน บางวันต้องไปอาศัยหลวงตา 
                          
ครอบครัวคอยท่า ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน 
                            
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา
                                       
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า ต้องรีบมาทำการสอน 
                              
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน 
                                        
โรงเรียนในดงป่าดอน ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา

(ดนตรี)    

                                    
ชื่อของครูฟังดูก็หรูชวนชื่นใจ งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
                                
สร้างชาติไทยให้วัฒนา ฐานะของครู 
                  
ใคร ๆ ก็รู้ว่าด้อยหนักหนา 
                                     
ยังสู้ทนอุตส่าห์ สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี 

                               
** นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย 
                                       
     หวังสิ่งเดียวคือขอให้ เด็กของไทยในผืนธานี
                                    
     ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี
                                      
     ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตำมา 

     (ดนตรี)    

     (ซ้ำ * **)

     (ดนตรี)