INTRO :
ค่ำคืนฉันยืนอยู่ทำไม ดึกแล้วผู้คนก็หลับใหล
ตีสองตีสามพวกยามเขายังหลับใน
แล้วทำไมฉันยังมามัวนับดาว
ถ้าเราได้นอนก็คงดี พรุ่งนี้ก็คงตื่นแต่เช้า
เลิกเหงาเลิกเหงาไม่เอาไม่มีประโยชน์
แล้วจะโกรธโทษใครถ้าไปง่วงตอนกลางวัน
* คนที่เขาไม่ไยดี ป่านนี้เขาคงหลับใหล
จะคิดถึงให้ตายเขาคงไม่รู้ สู้ทำใจให้ดี
รักตัวเองบ้างซิ ก็ตัวเราเป็นคนหนึ่งคนเหมือนกัน
ถ้าเหงาก็ควรให้พอดี สี่วันเหงาทีก็ดีถม
มัวเหงาติดกันสี่วันไม่นอนไม่ข่ม
เดี๋ยวเป็นลมล้มไปไม่เห็นว่าใครจะแล
(ดนตรี)
(ซ้ำ *)
เดี๋ยวเป็นลมล้มไปไม่เห็นว่าใครจะแล