Intro:
หยดหยาดน้ำใสที่ไหลรินรด
เริ่มหมด หยดหยาดขาดหายแห้งไป
เหลือไว้แค่เพียงดินแล้งแห้งร้อน
เห็นแล้วทอดถอน อ่อนใจ ในความระแหง
เปรียบหยดน้ำใสจากใจผู้คน เริ่มจน น้ำใจ ไม่เหลือกัน
นับวันยิ่งแรงยิงแซงแข่งขัน ไร้รักให้กัน ไม่ปันแบ่งความจริงใจ
*คนเอยต่างคนดิ้นรนต่อสู้ ก็เพื่ออยู่ดี กินดี มีสุขสบาย
บางราย ก็ไปไม่ถึงจุดหมาย บางราย ก็ไป จนถึงที่หวัง
..2
แต่ต่าง ก็ตั้ง ความหวัง ดัง ว่า มีความปารถนา กันทุกคน
Solo: (*)
2
หยดหยาดน้ำใสใจจริงสิ่งนี้ ถ้ามี ก็เหลือเอื้อเฟื้อให้กัน
โลกเราจะพบกับความสุขสันต์
ยิ้มรับให้กัน แบ่งปันแบ่งปันแบ่งความจริงใจ ปัน ให้กัน แบ่งความจริงใจ