แล้วเวลานี้ ยามได้เหลียวเห็นหน้า
เห็นเธอมีน้ำตา คือมาฟ้องความหมองหม่น
ละเจ็บเพราะเขา น้อมาดน บ่พ้อเซาแล้วล่ะบ้อ
เป็นหยังหนอ ฮักแต่เขา แล้วมานาน หนอนางเอย
ลืมบ่ได้หัวใจมันร้าว เสียงเธอแสนเศร้า
ยามเล่าว่าเขานอกใจ
เจ็บแล้วไม่จบ ก็จะพบแต่ช้ำเรื่อยไป
รู้เห็นกับตา ก็ยังหาทางลืมบ่ได้
เสียงเธอร้องไห้ ปาดหัวใจของอ้ายคนฟัง
เธอยังพูดแต่เรื่องของเขา บอกเรื่องราวทั้งมีน้ำตา
อยากยื่นมือจับแขน กอดแน่น ๆ ว่าเลิกรักเขาเถิดหนา
คนที่เจ้าเอิ้นอ้ายเรื่อยมา เจ็บแทนหนาเมื่อเห็นเธอระทม
มีหวานมีขมมีปนสมอ้ายว่า มีหวานมีขมมีปนสมอ้ายว่า
เซาสาอย่าไห้ ฟังอ้ายแหน่บ่น้อ
ยังมีคนรอและรักมากพอหากเจ้าเปิดใจ
เขาอยู่ไม่ไกล และอ้ายรู้จักว่ารักเธอจริง
หยุดเสียน้ำตา ลืมเสียเถิดนะ ความจำบางสิ่ง
หากเขาไม่รักเธอจริง ก็จะแคร์ แยแสทำไม
ถึงเธอไห้ ก็คนหมดใจบ่เห็นฮอดคุณค่า
ถึงเธอไห้ ก็คนหมดใจบ่เห็นฮอดคุณค่า
มีคนฮักฮอดฟ้า ยังคอยถ่าเอิ้นผู้สาว
บ่พอเซาฮักเขาแล้วบ้อ บ่พอเซาฮักเขาแล้วบ้อ
กอดคนหลายใจ หากบ่ไหวอย่าฟ้าวไปต่อ
รักเอ๋ยช้ำมามากพอ ให้ยอมจบลบเขาเสียที
ยังมีคนแคร์เด้อหล่า ยังมีคนแคร์เด้อหล่า
เซาสาให้เราเริ่มคึดใหญ่ บ่มีเขาเจ้าต้องอยู่ได้
เด้อหล่าอย่าหม่นหมอง
อยากช่วยประคองให้หนีไกลความช้ำ
ลบคนใจดำ สาเด้อน้อง
