INTRO :
นกสู้ไม่ถอยไม่ท้อ แม้นานจะรอ
รอจนวันถึงเส้นชัย ถึงเหนื่อยถึงเพลียจะสู้ไป
ให้ทำอย่างไร เพราะใจมันมั่นเหลือเกิน
ใครสู้นกก็ยิ่งสู้ให้ใครได้รู้ นกจะเป็นศิลปินใหญ่
เป็นดาวดวงใหญ่ ใหญ่ ๆ ๆ ๆ กว่าใคร
ในหมู่ดาวของเมืองไทย
(ดนตรี)
แล้ววันนี้ใครก็ได้รู้ ได้มองได้ดูทุกซอกมุมของเมืองไทย
นกยืนบนภูที่สูงเสียว ขึ้นว่าเหนื่อยตัวเป็นเกลียว
ตอนหยัดยืนยิ่งไปใหญ่ เด็กหนุ่มเด็กสาวดาวดวงใหม่
อยากจะเบียดอยากจะยืน แทนที่ ๆ นกยืนอยู่
สู่รู้มากเข้าเป็นสืบรู้ ปอกเปลือกเปลือยนกออกดู
นกล่อนจ้อนกลางดวงไฟ
(ดนตรี)
ถ้าเมื่อไหร่นกเดินออกไป ไม่มีใคร ๆ เข้ามาห้อมล้อม
ความเคยมั่นใจสูญสลายพลัน
นกปากคอสั่นเที่ยวเดินถามใครต่อใคร
ว่านกยังดังยังหนึ่ง ผู้คนยังรักยังหลงที่สุดใช่ไหม
ใช่ไหม ใช่ไหม (เล็ก คาราบาว โซโล ฮ้า)
(ดนตรี) )
ความภาคภูมิใจที่นกรู้
ทุกชนชั้นต่างรักต่างหลงรักนกกว่าใคร ๆ
เห็นหน้านกต้องสบายใจ ต้องยิ้มอิ่มใจ
แล้วมีใครเห็นใจนกบ้าง
ถ้าสักวันนกตกลงจากฟ้า
ใครจะแลใครจะเหลียวดูนกบ้าง
เพราะความจริงไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง
สูงสุดคืนสู่สามัญ
(ดนตรี)
ถ้าเมื่อไหร่นกตกลงไป นายห้างเหลือบไรที่เคยห้อมล้อม
จะถนอมรักนกอย่างที่เคยไหม
หรือทิ้งนกไปดั่งตัวอย่างที่ผ่านมา
คุณค่าค่อยหายตามอายุขัยอย่างใครต่อใคร
มากคนที่เห็นใช่ไหม ใช่ไหม ใช่ไหม ใช่มั้ยฮ้า
(ดนตรี)
นกยืนบนภูที่สูงเสียว ขึ้นว่าเหนื่อยตัวเป็นเกลียว
ตอนหยัดยืนยิ่งไปใหญ่ เด็กหนุ่มเด็กสาวดาวดวงใหม่
อยากจะเบียดอยากจะยืน แทนที่ ๆ นกยืนอยู่
เพราะความจริงไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง
สูงสุดคืนสู่สามัญ
(ดนตรี)
ชีวิตนก........
ชีวิตนก........
สูงสุดคืนสู่สามัญ สามัญ สามัญ
สูงสุดคืนสู่สามัญ ไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง
(ดนตรี)