ใช้ชีวิตพอให้ผ่านพ้นไปวันวัน สนุกกับการอยู่ตัวคนเดียวจนเคยชิน
เห็นคนอื่นมีคนข้างกาย ไปไหน มาไหน บอกรักให้ได้ยิน ตั้งคำถามตัวเองอยากเป็นเหมือนเค้าบ้างหรือเปล่า
รู้ก็แค่ความรักมันมีความหมายว่าอย่างไร ถามว่าเข้าใจไหมก็คงเป็นใบ้ชั่วคราว
ค่ำคืนก่อนหลับไป ไม่มีอุ่นไอไว้กันลมหนาว ตืนมาตอนเช้า อยากมีใครกระซิบว่ารักกัน
   จนมาวันนี้รู้สึกดีได้เจอเธอ เก็บเอามาเพ้อคิดถึงเธอ นึกถึงหน้า
เจอกันกี่ครั้งใจสั่นรัวหยุดไม่ไหว สบตาเธอทีไรอยากพูดเอาความในใจออกมา
*  แต่มันไม่ได้ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เธอกับฉันมมันเหมือนดังเส้นขนาน
ต่อให้เธอยอมรับมันก็ใช่ว่าจะสวยงาม หากมีใครถามจะตอบเขาว่าอย่างไร
และมันไม่ใช่ มันไม่ใช่เป็นเพียงความฝัน หวังเอาไว้เท่านั้นว่าอยากได้เธอเคียงข้างใจ
ต่อให้ฉันรักและเธอรักฉันมากมายจนล้นใจ สุดท้ายคนที่เสียใจก็ต้องเป็นฉันเอง
 SOLO
จนมาวันนี้รู้สึกดีได้เจอเธอ เก็บเอามาเพ้อคิดถึงเธอนึกถึงหน้า 
อ้อนวอนใครบนฟ้า หากมีเวลาช่วยทีได้ไหม รู้หรือเปล่าตอนนี้หัวใจฉันเริ่มอ่อนล้า...
(ซ้ำ * )
ก็ทำได้แค่ส่งสายตา เผิ่อว่าเธอจะรู้ใจ