เรานะรู้ตัวเองว่ารักเขามากเเค่ไหน  เต่ต่างจากใจเขา
เขาจะรู้บ้างไหมว่าเรานะรักเขาหากเขารู้เขาจะคิดอย่างไร
ใจเราชักสั่นไหวเมื่อเจอเขาเกิดความปะหม่าขึ้นในใจ  สั่นไหวเมื่อสบตา
     
      กับการเเค่ได้รู้จักเเละทักทายกันเท่านั้นมันก้มากมายเกิดพอ
      หากอยากจะขอก็ขอให้เธอทักทายบ้างเท่านั้นก็พอ
 
 * ไกลเธอกับฉันช่างไกลเหลือเกิน  เปรียบเหมือนฟากฟ้ากับพื้นดิน
   เเต่ถ้าหากวันใดที่ดินเเหงนมองฟ้าดินก็คงจะเห้นฟากฟ้าที่งดงาม(ก็พอ)
 
สิ่งที่เธอให้ฉันเเค่นั้นก็มากพอ ให้โอกาสเราได้รักให้โอกาศได้ทักทาย
       
       ขอเป็นอย่างนี้ให้ได้เท่านี้ก็พอ เพียวพอสำหรับตัวฉัน
       จะเป็นอย่างไรไม่สนใจคนร้อยพันที่ฉันมันเป็นเเค่ดินเเหงนมองฟ้า