เช้าลืมตาขึ้นมา กับเสียงหายใจอ่อนล้า 
นั่งดูนาฬิกา ที่เดินอย่างช้าๆ 

พยายามเปิดเพลงเบาๆ 
เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องความเหงา 
และก็มีน้ำตามาบรรเทา ที่คอยเข้าใจเรา 
แต่ทำไมกลับเศร้ากว่าเดิม 

ให้ฉันได้ใช้หัวใจ บอกใครว่ารักสักที 
หากมันต้องช้ำก็ยังดี ก็ยังได้มีใครให้หึง 
จูบเธอจะซึ้งเท่าไร กอดเธอคงให้ไออุ่นกับฉัน 
โปรดเถิดสวรรค์เมตตากัน ให้คนนั้นกับฉันสักที 

ทิ้งตัวนอนกี่คืน ก็ฝืนตัวเองไม่ไหว 
ฉันจะหลับได้อย่างไร เมื่อใจยังเศร้าอยู่อย่างนี้ 

ทำได้แค่เพียงเปิดเพลงเบาๆ 
เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องความเหงา 
และก็มีน้ำตามาบรรเทา ที่คอยเข้าใจเรา 
แต่ทำไมกลับเศร้ากว่าเดิม 

ให้ฉันได้ใช้หัวใจ บอกใครว่ารักสักที 
หากมันต้องช้ำก็ยังดี ก็ยังได้มีใครให้หึง 
จูบเธอจะซึ้งเท่าไร กอดเธอคงให้ไออุ่นกับฉัน 
โปรดเถิดสวรรค์เมตตากัน ให้คนนั้นกับฉันสักที 

ขอแค่ยืนอยู่ข้างใคร ขอมีใจอยู่ใกล้กัน 
แค่นั้น แต่ไม่รู้จะได้เจอเธอไหม 
ฟ้าให้เราห่างแสนไกล 
หรือแกล้งเก็บเอาเธอซ่อนไว้ที่ใด เมื่อไหร่จะมีเธอ 

ให้ฉันได้ใช้หัวใจ บอกใครว่ารักสักที 
หากมันต้องช้ำก็ยังดี ก็ยังได้มีใครให้หึง 
จูบเธอจะซึ้งเท่าไร กอดเธอคงให้ไออุ่นกับฉัน 
โปรดเถิดสวรรค์เมตตากัน ให้คนนั้นกับฉันสักที 

ให้ฉันได้ใช้หัวใจ บอกใครว่ารักสักที 
ให้ฉันได้ใช้หัวใจ อยากจะได้ใช้หัวใจรักใครสักที