ห้องเดิมๆ กับชีวิตเดิมๆ
อาจมีใครๆเข้ามา แต่ไม่มีสักคนที่เข้าใจ
แม้ตัวเองก็สับสนตัวเองจนท้อใจ ว่าอะไรที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้
*มันเจอแต่ความเหงามีแต่ความเหงาคอยปลอบใจ
คนที่เข้าใจฉันคนที่รักฉันจริงอยู่ไหน
**ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ยังหายใจอยู่ตรงนี้
ออกมารักฉันได้ไหม ก่อนฉันหยุดหายใจ
แม้ฉันอาจจะฝันว่าพบความสุขในฝัน
แต่เช้ามาต้องพบความจริงว่าไม่มีใคร
ช่วยออกมาให้ฉันรัก..สักที
...
ช่วยมาเติมสิ่งที่ฉันไม่มี
ช่วยพาอ้อมกอดแสนดีโอบที่ใจของฉันได้ไหมเธอ
ไม่จำเป็น ไม่ได้หวังว่าเธอต้องเลิศสเลอ
ขอแค่เธอเกิดมาเพื่อรักผู้ชายอย่างฉัน