น้ำโขงไหลหลั่ง แบ่งสองฝั่งห้วยทุยห้วยเอียน
โขดศิลาใต้น้ำมาเรียง ดั่งภาพเขียนของเซียนศิลปิน
พริ้วไหว สายชล คลื่นน้ำหม่น แม่โขงสีดิน
แหล่งอุดม ไพร่ฟ้าหากิน สู่แผ่นดินชายแดนเวียงแก่น

ห้วยเอียนประตูเวียงแก่น ดินแดนน้ำโขงไหลผ่านไป
เข้าสู่ลาวที่แก่งผาได จุดสิ้นสุดท้ายชาติไทยตอนบน
ถิ่นแคว้นชายแดนเวียงแก่น ดินแดนน้ำโขงไหลผ่านไป
จากปางอิงห้วยเอียนอยู่บ่ไกล ไม่กี่อึดใจถึงจุดชมวิวห้วยเอียน
เหนื่อยนักพักกายสักหน่อย แวะหยุดถ่ายรูปก็เหมาะ
ขมุชน เป็นคนพูดเพราะ อย่าลืมกันเนาะ ฮาต่าโล่งโห่ยะ  ฮาตาโล่งโหย่ะ

น้ำโขงไหลไป เชื่อมหัวใจชายแดนไทยลาว
ภาพทิวเขาเป็นริ้วทางยาว ดอนทรายขาวพริ้วพราวละมุน
พริ้วไหวสายธาร ผู้พบพานเหมือนคนต้องมนต์
เสน่ห์ทิวโขง ดั่งฟ้ามาดล ช่างสุขล้นได้ยล ห้วยเอียน