เหนื่อยกับความเป็นจริงที่ฉันมี ในกับทุกนาทีที่เลื่อนลอย อ่อนล้าบ่อยๆที่ต้องคอยแต่ทนเหงา


อาจจะจริงที่เธอไม่ทิ้งไป แต่ในใจไม่มีคำว่าเรา เจ็บช้ำเปล่าๆ ถ้ารักเราไม่เท่ากัน


คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน ความรักมีไม่เท่ากัน และฉันก็พอเข้าใจ


         * ถ้าหากว่าความรัก ของเรามันมีไม่เท่ากัน 


        ฉันว่าเราก็ควรต้องยอม รับมันหากว่าเรายังฝืน มันก็คงไม่ได้อะไร


        หากว่าใครถาม ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร ฉันก็ทำได้เพียงแค่ตอบ เขาไป


        ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน


ถ้าหากจะบอกรักใครสักคน มันก็ไม่ได้ยากลำบากลำบนสักเท่าไร


แต่จะรักษาให้มันอยู่นาน ให้เป็นอย่างใจ มันชั่งยากชั่งเย็นมากมายเหลือเกิน
 

( * )


คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน ความรักมีไม่เท่ากัน สุดท้ายรักนั้นก็จบไป