ใครจะเมินใครจะมองใยจะต้องไหวหวั่น 
ใครจะใส่ร้ายกันใยจะต้องสนใจ 
ใครจะดีใครจะเลวมันก็เรื่องของเขา 
ใครจะนินทาเราใยจะต้องทุกข์ใจ 
ใครจะล้อใครจะด่าใยจะต้องว่าตอบ 
ใครไม่สนใครไม่ชอบใยจะต้องใส่ใจ 
ใครจะคิดใส่ความใยจะต้องวุ่นจิต หากตัวเราไม่ผิดจะไปคิดทำไม...เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย ประดุจดังต้นไม้ล้มทับโลกาหมดลมเมื่อไรหาประโยชน์ใดเล่า ล้วนต้องถูกเผาหามไปป่าช้าชีวิตยังมีสร้างความดีไว้เถิด ได้ไม่เสียชาติเกิด ได้ไม่ต้องอายหมาอันว่าความตายคือสัจธรรมความเที่ยง สิ้นสรรพสำเนียงเน่าเหม็นขึ้นมาจะเอาอะไร...จะเอาอะไรกันนักหนา...