อาจธรรมดา อาจดูไม่เหมือนใครๆ
อาจฟังไม่ซึ้งใจ เหมือนใครทีบอกเธอ

แต่คำที่พูดมา ฉันทบทวนเสมอ
ทุกครั้งที่เจอะเจอฉันนั้นอยากที่จะพูดมัน

ช่วยรอจนวันนั้น รอมันได้ไหมเธอ
รอวันที่เราจะกลับมาพบกันอีกครั้ง

*ช่วยรอวันนั้นได้ไหมเธอ
วันที่ฉัน จะดีพอ
เก็บรักไว้รอฉันหน่อยได้ไหม(รอหน่อยได้ไหม)
อาจดูขอร้องเธอมากเกินไป
แต่อยากบอกไว้ว่าฉันรักเธอ

แค่นี้ได้ไหม อย่าเพิ่งรักใครได้ไหมเธอ

ทุกถ้อยคำที่พูดไป
ฉันใส่ใจกับมันทุกคำ
เธออาจไม่เคยจำ
แต่ฉันั้นมันใส่ใจ(*)


แค่นี้ได้ไหม อย่าเพิ่งรักใครได้คนดี(
แค่นี้ได้ไหม อย่าเพิ่งรักใครได้ไหมเธอ)