แววตาที่เธอมองฉันวันนี้ 
กับท่าทีที่ดูว่าฉันไร้ความหมาย 
เกินใจจะทนและรับเก็บไว้ข้างใน 
เจ็บที่คำสุดท้ายเธอพูดว่าลาก่อน 

หัวใจมันแตกสลาย น้ำตามันค่อยๆ ไหล 
เมื่อเธอเดินจากฉันไป เธอคงไม่รู้ 

ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน จะฝืนตัวเองเท่าไร 
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน จะเป็นอีกนานแค่ไหน 
อยู่กับชีวิตช้ำๆ อย่างนี้ ฉันเคยมีมีเธอกอดไว้ 
มันยังไม่ชิน ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว 

เธอเป็นอะไรตัวฉันไม่รู้ 
แต่ก็ดูเธอเหมือนว่ารักแค่เพียงฉัน 
ใจเลยไม่เคยเตรียมรับสถานการณ์ 
ที่ต้องโดนเธอพูดให้เลิกรากันไป 

หัวใจมันแตกสลาย น้ำตามันค่อยๆ ไหล 
เมื่อเธอเดินจากฉันไป เธอคงไม่รู้ 

ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน จะฝืนตัวเองเท่าไร 
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน จะเป็นอีกนานแค่ไหน 
อยู่กับชีวิตช้ำๆ อย่างนี้ ฉันเคยมีมีเธอกอดไว้ 
มันยังไม่ชิน ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว 

เธอเป็นสิ่งเดียวที่ฉันมี 
เธอเป็นทุกอย่างของฉัน 
ถ้าฉันกำลังจะตาย 
ไม่รู้ว่าเธอจะมองกลับมาไหม อยากรู้ 

อยากให้เธอรู้ 

ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน จะฝืนตัวเองเท่าไร 
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน จะเป็นอีกนานแค่ไหน 
อยู่กับชีวิตช้ำๆ อย่างนี้ ฉันเคยมีมีเธอกอดไว้ 
มันยังไม่ชิน ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว 

เหมือนฉันกำลังจะตาย 
แต่ฉันยังอยู่วันนี้ เพราะฉันจะอยู่รอเธอ