บนแผ่นดิน  ประชาธิปไตย
              เราแสนภาคภูมิใจ  ไทยบ้านเกิดเมืองนอน
              มีสถาบัน ชาติ ศาสนา  มีองค์กษัตรา หลักปรัชญาคำสอน
              มีดวงจิต ผูกมิตรอาทร  ยามใดเดือดร้อน ไทยช่วยไทยไม่หนี
                       ปัจจุบันแนวคิดได้เปลี่ยนไป
                       ประชาธิปไตย  เกินเหมาะสมพอดี
                       เบ่งบาน มุ่งคัดค้านจนลืมตัว  หูเบาตามัว ลืมความเป็นไทยวิถี
                       ใช้สิทธิ์ จนเกินเสรี  แบ่งแยกเป็นสี จนปฐพีร้อนรน
             * อุทาหรณ์  สอนให้เราจดจำ
                ผลของการกระทำ  ชอกช้ำแล้วกี่หน
                 มาขัดแย้งแบ่งข้างฟาดฟัน   ลืมว่าไทยด้วยกัน   ความผูกพันสับสน
                 เคยสามัคคีเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป  ลืมลมหายใจบอกรักเมืองไทยทุกคน
                 จะให้ไทยช้ำอีกกี่หน    หยุดเลยทุกคน   ก่อนชาติชนเสียหาย
                          วิถีธรรม วิถีไทยปรองดอง
                           รักกันเถิดพี่น้อง  ลูกขวานทองหญิงชาย
                           สำนึกดีมีสติทุกคน  ใช้หลักเหตุผล ก่อนที่มันจะสาย
                           แตกแยกคือบ่อนทำลาย  จำไว้หญิงชาย  เราคนไทยต้องรักกัน
                                                           ซ้ำ *
                             (จบ) เป็นคนไทยต้องรักกัน   เกิดเป็นไทยต้องรักกัน