งไม่ค่อยนานเท่าไหร่
Am
มีชายชราผู้หนึ่ง
G Am
ผู้ที่ทุกคนรู้จักเขาดี ในฐานะของผู้มั่งคั่ง
G
และชาวบ้านก็ขนานนามเขาว่า
Am G
เฒ่าไม้เท้าทองคํา
G Am
เมื่อล่วงลํ้าออกจากเมืองสู่ย่านเกษตรกรรม
G
อันเป็นที่พํานักพักอาศัยของชายชราอีกผู้หนึ่ง
Am
ผู้ที่หลังของแกโค้งงอ
G
จากการตรากตรําทํานาไร่มาชั่วชีวิต
Am
แกคือผู้เฒ่าไม้เท้าลําไผ่
G E7
และนี่คือเรื่องราวของสองเฒ่าผู้ยิ่งใหญ่
Am
ผู้เฒ่าไม้เท้าทองคํา
G Am
สร้างตึกสูงลํ้าเสียดฟ้าเสียดเมฆ
C Am
นั่งคิดคํานวณตัวเลข
Bm7(b5)
ทุกคํ่าทุกเช้าคิดแต่เอากําไร
Am
เฝ้าดูตาม้าตาเรือ
G Am
ความคิดเหลือเฟือเต็มห้องแอร์คอนดิชั่น
C Dm
จิบบรั่นดีคลี่คลายความฝัน
E7 Am
ทุกคืนทุกวันฝันถึงผลกําไร
C Am
มีที่ดินพันหมื่นแสนไร่
C Am
รถยนต์มากมายกว่าร้านขายรถยนต์
C Dm
บริวารวิ่งกันสับสน
Bm7(b5) E7
ต้องเลี้ยงผู้คนแทนฝูงวัวควาย
Am
อีกผู้เฒ่าถือไม้เท้าลําไผ่
G Am
นั่งทอดหายใจอยู่ใต้ต้นดอกจาน
C Am
ฝันถึงเมล็ดพืชที่หว่าน
Bm7(b5) E7
เป็นกิจการของเกษตรกร
Am
เฝ้าดูมดหนูแมลง
G Am
จะมากลั่นแกล้งกัดกินพืชไร่
C Dm
ปีนี้ถ้าไม่ดีดังปีกลาย
E7 Am
ต้องขอความเห็นใจจากเฒ่าไม้ทองคํา
C Am
นาที่นาของผู้เฒ่าลําไผ่
C Am
เอาจํานองไว้กับผู้เฒ่าทองคํา
C Dm
ดอกเบี้ยบานยิ่งกว่าผลผลิต
Bm7(b5) Am
พอไม่ติดฝนแล้งแมลงลงกัดกิน
SOLO: Am G C Am Bm7(b5) E7 Am Dm E7
Am G
Am
เฮ้อเฝ้าดูตามดตาแมลง
G Am
ดังฟ้าฝนกลั่นแกล้งไม่มีเหลือผลผลิต
C Am
แม่นละหรือที่ว่าฟ้าลิขิต
Bm7(b5) E7
ฟ้าไม่มีชีวิตแต่คนมีจิตมีนํ้าใจ
Am
เฒ่าชราคว้าไม้ไผ่ลำอ่อน
G Am
ลุกขึ้นเขียนดินดอนสะท้อนความในใจ
C Am
เรามันจนเราก็จนต่อไป
E7 Am
ใครจะรวยเท่าใด ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
C Am
* เรามันจนเราก็จนต่อไป
E7
ใครจะรวยเท่าใด
Am
ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
(ซํ้า *, *, *, *....)
ความคิดเห็นเกี่ยวกับคอร์ดนี้