Bb c F am Dm c
ฟากฟ้ายามเย็นเห็นแสงรำไรอาทิตย์จะลับโลกไปพระจันทร์จะโผล่ขึ้นมา
F am
หมู่มวนวิหกเหินลมอยู่กลาง
Eb
เวหา
Bb c F Dm
จะกลับคืนสู่ชายคาชายป่าคือแหล่งพักพิง
Bb c
แล้วน้องนางใยไม่เห็นกลับมาจากไปตั้งหลายปีกว่าท้องนาบ้านเรา
F am Dm c
เหงาจัง
ลมหนาวพัดโบกโยกเรือนจนคล้ายจะพังผู้เฒ่าตายายลงนั่งเหม่อรอด้วยใจเลื่อนลอย
Dm am dm
นกน้อยจากท้องนารา.คาถูกเธอเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ขายไปกตัญญูบิดามารดาปานใดแม่สายจากเมือง
เจียงฮายต้องไปสู่สังคมทราม
เมื่อรู้สึกตัวก้อสายเกินไปหมื่นพันที่เธอผ่านชายหัวใจเธอจึงเย็นชาสังคม
กระหน่ำซ้ำสองเธอต้องติดยาไม่คิดห้วนคืนบ้านนาปรารถนาเพียงยาเมา
ผู้เฒ่าล้มป่วยคนช่วยไปบอกเธอจึงจากเมืองบางกอกหังไปให้ทันเวลาเอายาไปฝากเอาหมากเอาพลูเสื้อผ้า
แม่สายที่เธอจากมาเหมือนว่าจากว่าสายเกินไป
นกน้อยกลับมาเธอทันพระสวดใครเล่าเจ็บปวดรวดร้าวเท่าสาวเมืองเหนือสังคมเมืองไทยใครฟังเค้าคง
ไม่เชื่อขายกินหมดแล้วเอื้องเหนือให้กบชายที่อู้บ่อจาง (จบบริบูรณ์)
ความคิดเห็นเกี่ยวกับคอร์ดนี้