ห้องนี้ปิดตายมาได้ 2 ชั่วโมงแล้ว
ทั้งห้องตลบไปด้วยกลิ่นเน่าอันแสนจะอื้อเอี๋ยนของศพ
เหม็นจนขะย่อน กลิ่นสาบสอนของผีดิบ
โชยมาตามลม ผสมกับกลิ่นอับชื้นของอากาศยามดึก
จำใจเดินกลับเข้าไปในห้องเดิม ให้ตายสิ ไม่อยากเข้าไปเลย
(ดนตรี) (Hard ore)
ลองใช้โทรศัพท์ยัง โทรศัทท์เสีย
ลองใช้โทรศัพท์ยัง โทรศัทท์เสีย ...
*ไม่กลัวตาย ทำลายมัน +++ผีร้าย ทำลายมัน(ซ้ำ *)
งดออกรายการภาคปกติชั่วคราว กรุณาเปิดเครื่องรับวิทยุของท่าน
เดี๋ยวเสียงครืนๆ คงเพราะเครื่องขัดข้อง เสียงคนพูดขาดๆหายๆ
เหมือนกับตอนที่จอนนี่พี่ชายของบาบาร่า ได้ยินจากวิทยุติดรถยนต์
ทันใดเขาจอดรถไว้ริมทาง ต่างกันเพียงแต่ว่าตอนนี้จะเที่ยงกว่าเท่านั้น
ทั้งเสียงเครื่องฮีต เครื่องรับส่ง รับเสียงคนพูดพึมพำ
เสียงพูดจากผู้ประกาศข่าวตลอด 24 ชั่วโมง ขาดเป็นช่วงๆ
เหมือนคนเหนื่อยหอบ แล้วเริ่มประกาศอีกครั้ง
อีกคนที่พยายามควบคุมสติอารมณ์เต็มที่ เขาทำซุ่มเสียงให้ดูเป็นการเป็นงานขึ้น
ไม่ว่าโฆษกจะประกาศว่ากระไร เขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ทั้งสิ้น
( ลองใช้โทรศัพท์ยัง ... โทรศัพท์เสีย... )
(ซ้ำ * , * ,* ,* )
มนุษย์เอย มัจจุราชอาจเยี่ยมกรายเข้าสักวัน
อาจเป็นไปได้โดยปัจจุบันทันด่วน ไม่รู้ตัวล่วงหน้ามาก่อน และไม่รู้สึกเจ็บปวด
มัจจุราชจะเป็นผู้กำหนดวาระสุดท้ายของความเจ็บปวด
แล้วทำไมมนุษย์จึงต้องกลัวความตาย หากคนที่ตายแล้วฟื้นชีวิตขึ้นมา
(หยุดดนตรี) เขาคงจะเล่าอะไรต่อมิอะไรให้เราฟัง
และเราคงจะได้เรียนรู้ประสบการณ์แปลกใหม่อีกหลายสิ่งหลายอย่าง
จากผู้เคยตายเหล่านั้น
หากเพียงแต่เขาได้มีชีวิตกลับคืนมาจากพญามัจจุราชเท่านั้น
คนเหล่านั้นอาจจะเป็นเพื่อนสนิทของเรา
หรืออาจจะเป็นศัตรูคู่แค้นของเราก็ได้ หากเพียงแต่เรามีมิติที่ 4
หรือมีญาณวิเศษ พอที่จะติดต่อกับสัมพเวสีเหล่านั้น
ก็จะทำให้พวกเรา มวลมนุษย์ ซึ่งไม่มีผู้ใดและครั้งใดเลย
ที่จะเอาชนะความรู้สึกกลัวความตายของตนเองได้ เลิกกลัวกันเสียที
เหอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เห้อ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เหอ ๆ ๆ ๆ ห้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ฮู้ ๆ ๆ ๆ ฮ้าก ๆ ๆ ๆ
