...นั่งกินยาดองฉลองความเศร้า ที่เธอกับเขาไปดีและมีความสูข
ในค่ำคืนนี้ฉันมีเหล้าเป็นเพื่อนทุกข์ ในเมื่อความสูข จากไปไม่หวนคืนมา....
...ได้แต่อวยพรให้เธอโชคดี และต่อจากนี้ คงมีแต่ความเสียใจ
หนึ่งกรมแล้วหนา น้ำตายังไม่หยุดไหล.. เธอทิ้งฉันไป แต่ใจฉันยังมีเธอ....
  * โอ้เมื่อไรหนอ... ที่ฉันจะลืมเธอไป ไม่รู้ทำไมหัวใจไม่ลืมสักที 
โอ้ว่าเหล้าจ๋า ขอบใจที่มีดีกรี ช่วยฉันบ้างสิ ช่วยทำให้ฉันลืมเธอ.....
  ** มันยังคงจำกับคำเดิมๆ มันคอยซ้ำเติมคอยเสริมให้ฉันเสียใจ
ไม่ผิดหรอกหนา ที่เธอจะลาฉันไป ฉันคงร้องให้ ต่อไปกับเหล้ายาดอง
                                    ( ซ้ำ ** , *  )
...นั่งกินยาดองร้องให้เข้าไป น้ำตามันไหล เท่าไรก็ไม่ยอมหยุด
ฉันไม่เข้าใจ กับคำลาที่เธอนั้นพูด รักฉันที่สุด แต่เขาคือคนในใจ
รักฉันที่สุด...แต่เขา คือคนในใจ............