เช้าวันนึงที่ฉันลืมตา..แล้วพบว่าเธอรักกันน้อยลง แซนดร้า
เช้าวันหนึ่ง ที่ฉันลืมตาด้วยบางอารมณ์ที่มันแปลกไป ถามตัวเองว่าคืออะไร เหตุใดเธอจึงห่วงกันน้อยลง
*บางทีหรือเราคบกันมานาน ความหวานก็เลยห่างหาย อะไรไม่รู้สะกิดหัวใจ ฉันให้ปวด
**ฉันยังอยากให้เรารักกันอยู่ รักให้นานเท่านาน ฉันวิตกมากไป ฉันไหวหวั่น แต่จะต้องเข้าใจ กระซิบว่ารักซักคำเบา ๆ ให้เหมือนตอนคบกันใหม่ อยากมองเห็นเธอตรงนี้ใกล้ ๆ ให้รู้ว่าเราเหมือนเดิม ( ให้รู้ว่ายังรักฉัน จะยังเหมือนเดิม ยังเหมือนเมื่อวาน ไม่ได้รักกันน้อยลง )
เช้าวันนึงที่ฉันลืมตา แต่ตื่นมาเจอ เหมือนเธออยู่ไกล เสียงเย็นชามันยิ่งทำให้ ฉันรู้สึกเงียบเหงาเหลือเกิน
*,**
ปล.เพี้ยนนิโหน่ยก็ขออภัยน่ะค่ะ
