วันแรกเจอ 
(inspired project I) 


เฝ้าคิดถึงรำพึงเพราะใจตรึงที่เธอ

เฝ้าทนุถนอมออมชอมด้วยใจ

เฝ้าห่วงหาอาวรจนตอนเธอจากไปแล้วเมื่อไร  ที่เธอ..จะใส่ใจ

อยากเป็นนกพริ้วพลาย คลายปีกโผบิน

เป็นดอกไม้หอมหวน อบอวน ยวนเธอ

ซึ่งอาจจะเป็นคนแรกที่เผลอรักเธอ

ต้องเป็นอะไร ถึงเธอ จะใส่ใจ

*ไม่ด้ายต้องการอะไรมากมาย แค่คำทักทายเท่านี้ก็สุขใจ

ไม่ด้ายต้องการเรียกร้องจับจองตัวคัย

เพราะไม่อาจจะหยุดห้ามใจนั้น

และไม่อาจจะหยุดห้ามใจฉัน

เมื่อวันนั้น    วันแรกเจอ


ไม่มีคำว่ารักเพราะมักจบลงตรงเลิกกัน

ไม่มีคำว่าชอบเพราะกรอบความหมายมันน้อยไป

ไม่มีคำว่าหวงเพราะไม่ด้ายเป็นของของคัย  ก็แค่พอใจ  กับวันแรกเจอ

ซ้ำ(*)


  
ลองฟังกันดูติชมนะคับ