คำว่าเพื่อนและคำว่ารัก มีแค่เส้นบางๆกั้นอยู่
ข้ามมาแล้ววันนี้ไม่รู้จริงๆ จะบอกยังไง
ส่งข้อความให้เธอมากมาย ห่วงใยเป็นกำลังใจให้กัน
แต่ยกเว้นเพียงคำๆเดียว ฉันยังเก็บอยู่ข้างใน

อ่อนล้า ต้องซ่อนคำนี้เอาไว้
อ่อนไหว คิดไกลไปเกินเพื่อนกัน
แค่คำง่ายๆคำหนึ่ง ทำไมมันดูยากจัง
ไม่รู้ ควรเผยความจริงไปไหม..

ได้แต่พิมพ์คำว่ารักเอาไว้ ไม่เคยกล้าส่งไปสักครั้ง
เพราะกลัว ฉันกลัวสะเทือนความเป็นเพื่อนกันที่มี
ว่าจะลอง ลองกดไปกี่หน ชั่งใจแล้วสุดท้ายก็ต้องกดทิ้ง
ไม่กล้าจริงๆ คงต้องเพ้อ เพ้อ เพ้อข้างเดียว

ไม่อยากคิดจะเป็นอย่างไร หากเธอรู้ความลับที่ฉันมี
มองมือถือทุกครั้งห้ามใจทุกที วุ่นวายเหลือเกิน

อ่อนล้า ต้องซ่อนคำนี้เอาไว้
อ่อนไหว คิดไกลไปเกินเพื่อนกัน
แค่คำง่ายๆคำหนึ่ง ทำไมมันดูยากจัง
ไม่รู้ ควรเผยความจริงไปไหม

ได้แต่พิมพ์คำว่ารักเอาไว้ ไม่เคยกล้าส่งไปสักครั้ง
เพราะกลัว ฉันกลัวสะเทือนความเป็นเพื่อนกันที่มี
ว่าจะลอง ลองกดไปกี่หน ชั่งใจแล้วสุดท้ายก็ต้องกดทิ้ง
ไม่กล้าจริงๆ คงต้องเพ้อ เพ้อ เพ้อข้างเดียว

ได้แต่พิมพ์คำว่ารักเอาไว้ ไม่เคยกล้าส่งไปสักครั้ง
เพราะกลัว ฉันกลัวสะเทือนความเป็นเพื่อนกันที่มี
ว่าจะลอง ลองกดไปกี่หน ชั่งใจแล้วสุดท้ายก็ต้องกดทิ้ง
ไม่กล้าจริงๆ คงต้องเพ้อ เพ้อ เพ้อ..เพ้อรักเธอข้างเดียว