เนื้อร้อง   : พลอยชมพู
ทำนอง    : ปริญญา
ขับร้อง     : ปริญญา
เรียบเรียง  :  เค ปกาศิต พรหมพินิจ 

สร้างภาพ...ก็ที่หนึ่ง...
หลายใจไม่เป็น...รองใคร
ต้องเจ็บ..มาเท่าไหร่...
หลอกลวงใครๆ .....อย่างหน้าไม่อาย

ปากเธอก็ดีแต่...พูดคำหวานหว่านล้อม...
ให้ฉันต้องตายใจ....
ก็เพิ่งจะรู้ตัว.....เมื่อเดินลับกลับหลังไป.....
เธอ......ก็กลายเป็นปีศาจร้าย

โอย.................ทนปวดใจไม่ไหว..
ไม่นึกเลยเธอจะมา....หลอกกันอย่างนี้
ลูกผู้ชาย.......ร้องไห้ก็คงไม่ดี
แต่ขอสักที......วันนี้น้ำตา....จะไหลออกมาให้พอ
 

อยากจะขอ.......น้ำตาล้างภาพมายาออกไป
ภาพที่เคยดูว่าเธอนั้นดี.......สักเท่าไหร่
แต่แท้ที่จริง....จิตใจช่างโหดร้าย
 
อยากจะขอ......ร้องไห้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
ลบภาพลวงๆ ที่เคยมีนั้น........ให้หมดไป
จะเสียน้ำตาเท่าไร.......ร้องออกไปวันนี้เสียให้พอ 

...Solo................... 

โอย.................ทนปวดใจไม่ไหว..
ไม่นึกเลยเธอจะมา....หลอกกันอย่างนี้
ลูกผู้ชาย.......ร้องไห้ก็คงไม่ดี
แต่ขอสักที......วันนี้น้ำตา....จะไหลออกมาให้พอ 

อยากจะขอ.......น้ำตาล้างภาพมายาออกไป
ภาพที่เคยดูว่าเธอนั้นดี.......สักเท่าไหร่
แต่แท้ที่จริง....จิตใจช่างโหดร้าย 

อยากจะขอ......ร้องไห้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
ลบภาพลวงๆ ที่เคยมีนั้น........ให้หมดไป
ลบ....ไปจากใจ...
จะเสียน้ำตาเท่าไร.......ร้องออกไปวันนี้เสียให้พอ
จะเสียน้ำตาเท่าไร.......ร้องออกไปวันนี้เสียให้พอ....