ไม่แคร์และไม่สนอะไร
ปล่อยตัวปล่อยใจกับใครที่เข้ามา
ทั้งที่รับและก็รู้ว่า ไม่ได้ช่วยอะไร

ให้มันผ่านพ้นๆวันๆ
ไม่เคยต้องการเรื่องราวใหม่
ค่ำลงก็แค่มุ่งตรง ออกไป

ไปทำลายเวลา ที่เหลือของชีวิต
ไม่ว่าจะถูกหรือผิด
ก็ไม่คิดอะไร

เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า
ยังแย่ไม่มากพอ อีกหรือชีวิตเรา
ต้องหนักสักเท่าไร เธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเอง จะช่วยให้ลืมได้จริงรึเปล่า
ฉันถามจริงๆ

ไม่ทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอัน
แค่หลับวันๆให้ถึงคืนใหม่
เพื่อค่ำลงจะได้มุ่งตรง ออกไป

ไปทำลายเวลา ที่มีค่าของชีวิต
ไม่ว่าจะถูกหรือผิด
ก็ไม่คิดอะไร

เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า
ยังแย่ไม่มากพอ อีกหรือชีวิตเรา
ต้องหนักสักเท่าไร เธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเอง จะช่วยให้ลืมได้จริงรึเปล่า
ฉันถามจริงๆ

เคยลองมอง เธอคิดจะเคยลองมอง
คนที่รักเธอบ้างไหม
ว่าเขานั้นคิด และเขานั้นรู้สึก
ลึกๆเขาเสียใจแค่ไหน

เหมือนฉันที่เสียใจ

เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า
ยังแย่ไม่มากพอ อีกหรือชีวิตเรา
เจ็บยังไม่พอใช่หรือเปล่า
ยังแย่ไม่มากพอ อีกหรือชีวิตเรา

ต้องหนักสักเท่าไร เธอถึงจะลืมความเศร้า
ทำร้ายตัวเอง จะช่วยให้ลืมได้จริงรึเปล่า
ฉันถามจริงๆ ฉันถามจริงๆ
ฉันถามเธอจริงๆ