ที่สุดของความเสียใจ คือตอนที่เสียเธอไป
มันคงเป็นความทุกข์ใจที่สุดที่ฉันพอมี
แต่เวลาพ้นผ่าน ความสุขที่ฉันพอมี
มันคือเวลาที่ฉันได้คิดถึงเธอ
* ไม่กลัวและไม่หวั่น เรื่องร้ายๆ ใดใด
ไม่กลัวแม้โรคภัย
กลัวแค่ความจำลบหาย
หากมีปาฏิหาริย์ ขอพรได้ครั้งสุดท้าย
ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย
ฉันจำเธอได้ก็พอ
ได้กลับมานั่งทบทวน
เรื่องราวเหล่านั้นอีกที
เวลาดีดี ช่วงที่มีเธอข้างกาย
ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตา สุขลึกๆ ในใจ
และรู้ทั้งรู้ ว่าไม่มีทางจะได้เธอ....คืนมา
(ซ้ำ *)
หากมีปาฏิหาริย์ ขอพรได้ครั้งสุดท้าย
ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย
ฉันจำเธอได้ก็พอ
ที่สุดของความเสียใจ คือตอนที่เสียเธอไป
มันคงเป็นความทุกข์ใจที่สุดที่ฉันพอมี
มันคือเวลาที่ฉันได้คิดถึงเธอ
คือเวลาที่ดี่ที่สุดที่ฉัน....เคยมี
