นิทานหิ่งห้อย (เป็ก ผลิตโชค)
ไขว่คว้าหาทางหลุดพ้นในคืนมืดมนไร้จันทร์
ดูแววตาคู่นั้นหมดสิ้นกำลังก้าวไป
หิ่งห้อยเห็นแมงมุมสาวเจ้าเดินหลงทางไกล
ช่างดูโชคร้าย จึงเกิดความสงสาร
อาสาช่วยส่องนำทางให้แสงในความมืดมน
ใช้แสงอุ่นๆวนๆ ได้เห็นแมงมุมหนาวสั่น
ทุ่มเททั้งกายใจขอทำหน้าที่แทนจันทร์
ให้แมงมุมนั้น ได้กลับบ้านปลอดภัย
* กลายเป็นหัวใจวิ่งทอใยสัมพันธ์
ไม่รู้ความรักนั้นเกิดตอนไหน
ถึงจะไม่รู้ตัว แต่รู้ว่าช่างสุขใจ
ยามเป็นแสงไฟส่องนำทาง
ก็รู้ว่าเราต่างกัน ไม่ช้าก็คงห่างไกล
แต่เสียงหัวใจสั่งปีกบางๆ ให้บินเถอะนะ บินไป
ถึงแม่แสงไฟจะจาง ไม่รู้จะดับลงตรงไหน
ก็พร้อมพาเจ้าไป เจ้าแมงมุม
แต่แล้วทุกอย่างก็ฟ้องเมื่อลอยล่องมาถึงรัง
ตัวและปีกบางๆถูกรั้งพัวพันสายใย
หิ่งห้อยเห็นแมงมุมร่าเริงก็หลงดีใจ
ไม่ได้เผื่อไว้ ว่ามันคือลางร้าย
ก่อนความรู้สึกสุดท้ายจะลบเลือนไปนิรันดร์
ก่อนที่คมเขี้ยวจะฝัง ก่อนรักจะจางหายไป
ได้เรียนรู้ความจริงไม่มีชีวิตใดๆ
ไปกันได้ไกล เมื่อจุดหมายต่างกัน
(*)
** ก็รู้ว่าเราต่างกัน ไม่ช้าก็คงห่างไกล
แต่เสียงหัวใจไม่เคยทวงถามสิ่งที่ได้ทุ่มเทไป
สุดท้ายแสงไฟซีดจาง พลันแสงสว่างมืดดับไป
ดับแสงลงบนสายใย เจ้าแมงมุม