Intro:
*ฉันคอย ฉันคอย รู้ไหมฉันคอย รู้บ้างคนหลังเขาคอย
ตะวันลอย จะลับเขาพระสุเมณ นกน้อย.เคียงคู่ยามเย็นท้องฟ้าเป็น มองเห็นเช่นสีคราม.
*ตาลอยคอยแฟนอยู่ต่างแดนแสนปวดหัวใจ หรือไปหลงไหล พบสาวใหม่หนึ่งในสยาม
บุญน้อย.. เฝ้าคอยทุกชั่วโมงยาม ฟ้าสีคราม มื่อยามเย็นเป็นใจลอยๆ
ตะวันค้อย ใจข้อยสีลอยๆลอยๆค้อยพร้อมกันหนี่ พี่หนีจากน้องสิหวนพ้อบ่นอ
เสียงออดอ้อกอไผ่สีกันตกใจตามมันว่าแม่นซายมาเอิ้น
จะเดินหรือว่าจะนั่ง เหมือนพี่สั่งมาสะกิดหัวใจ นี่หนอคิดถึงคนเป็น
เมื่ออยากหาจะไปหาก็อาย หลายวันแล้วยังไม่คลาย ไม่สลายคนหลังยังคอย
คนชะม้อยลมปากหวานหนี่เปรียบใส่ปากพี่ บ่มีเสี้ยวหว่าขม
มื้อหนึ่งพ้นนี่จักเทื่อจักยาม แม่นถามหัวใจว่าคิดถึงคือเค้า
คนเราตรองดูทุกด้าน ความทรมานนี่คือการรอคอย
พี่จากน้องไป ถึงไกลตัวน้องสักหน่อย คิดบ้างนะคนหลังคอย ใจดวงน้อยแทบขาดรอนๆ
*ถ้าหากจะคิดนอกใจ จะรักสาวใดคิดไว้เปลี่ยนใจสังหรณ์
หญิงคนนั้นเขาเพ้อยามนอน เขาอาวรณ์ร้อนเร่าดั่งไฟเผาทรวง.
*ห่วงบ้างนะคนคอยอยู่หลัง ห่วงเขาบ้าง อย่าคิดคำลวง
คนเขาคอย ทั้งห่วงทั้งหวง. รักล้นทรวงห่วงเขาบ้างซี.
เป็นปีเป็นเดือนคอยถ่า เป็นปีเป็นเดือนคอยถ่า คำสัญญายังยั่งความเก่า
คนอื่นถามเอานอกเหนือกว่าอ้าย ตาซ้ายน้องบ่แล
แค่วันหนึ่งยี่สิบสี่ชั่วโมง บอกตรงๆซั่วยามซั่วมื้อ เห็นไผบ่คือ..ได้เห็นเจ้า..
Outro:
