intro :
นักดนตรีใครว่ามีชีวิตที่สุขสบาย นักดนตรีใครว่ามีชีวิตที่สุขสบาย
ช่างน่าขำบางวันท้องมันกิ่วและหิวโซ
ร้องเพลงกล่อมผู้คนให้สุขใจ แต่ตัวเองซ่อนความเศร้าไว้ข้างใน
ยิ่งเลวร้าย ตอนที่ต้องตกงาน
* โอ้ยยยย เจ็บปวดใจ โอ้ยยยย ไม่มีใครมาเห็นใจ
** บ้างว่านกดนตรี เป็นฮิปปี้ไม่เอางาน เล่นกีต้าไปวันๆ เรียนแบบบริการนั้นไม่ดี (แล้ว
หนักกระบาลหัวใคร)
นักดนตรี กับผู้หญิงงาม ผู้หญิงงามเฝ้าคอยติดตามพวกนักดนตรี
เธอชอบชีวิตแบบเสรี มีสุนทรีในหัวใจ
วันเวลาหมุดเวียนเปลี่ยนไป แล้วเธอเริ่มเปลี่ยนใจ จึงลาจากไป ไปให้ไกลจากนักดนตรี
ความรักมักเป็นอย่างงี้ มันเศร้าสิ้นดีที่ไม่มีเธอ
intrus: ( 2Time )
( * , ** )