ฉันเคยเป็นดั่งคนที่เธอรัก ที่เธอเคยมอบความรัก
แต่เหมือนหัวใจวันนี้เธอเปลี่ยนไป
ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่าฉันมีความหวัง ที่จริงเป็นแค่ความหลัง
จึงยอมให้เธอเลือกทางที่วาดไว้
* การอยู่คนเดียว ก็รู้ว่ามันต้องเหงา แต่ว่าฉันคงไม่อาจฝืนใจเธอ
** ฉันเลยถอยไปอยู่ตรงนั้นตรงที่ไม่มีใครให้กอด
เลยถอยไปอยู่ตรงนั้นพบความลำพังเหมือนครั้งก่อน
เหมือนตอนที่ไม่มีใคร ฉัน ยังทนได้
ได้เห็นเธออยู่กับเขาแล้วตัวฉันเองก็อุ่นใจ
รับรู้ข้างในว่าเธอนั้นเดินไปไกลเกินหวนคืนกลับ
กลับมามองฉัน ให้เหมือน เหมือนก่อน เหมือนตอนที่สองเราเคยรักกัน
เมื่อรักไม่ได้มีแค่เราเท่านั้น เมื่อเธอได้พบใครคนนั้น
ต้องมีสักคนที่ต้องจากไป
ขอให้มันเป็นตัวฉันเองไม่ใช่เขา
ที่ยอมให้รักของเรามันจางหายไป ต้องรับมันให้ไหว
(*,**)
ฉันคงไม่ฝืนไปกว่านี้ เพราะฉันไม่ควรจะยืนอยู่ตรงนี้
ก็ขอให้เธอได้พบแต่สิ่งดีๆ ความจริงที่มี ในวันนี้ฉันคงต้องรับมันให้ไหว
(**)
