ที่เห็นว่าทอประกายดั่งดวงดาว ที่แท้มันคือความลวงจากดวงไฟ
แผ่นฟ้าในเมืองแห่งฝัน ยิ่งย้ำให้ฉันยิ่งเหงาจับใจ
อยากพบดวงดาวจริง จริง ที่เต็มฟ้า เหนื่อยล้ากับความเป็นจริงที่โหดร้าย
ไขว่คว้าจนเกินกว่าฝัน แต่ฉันก็ยังไม่ได้อะไร
* คิดถึงไออุ่น คิดถึงกลิ่นดิน ตรงที่ฉันนั้นพลัดพรากมาไกล
** คิดถึงอ้อมกอด ของเธอคนนั้น คนที่รู้ว่าฉันทำเพื่อใคร
รอนแรมมาเนิ่นนาน คิดถึงแทบขาดใจ
*** ป่านนี้ ไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร เมื่ออยู่ไกลแสนไกล
ความผูกพัน ความห่วงใย นานเท่าไร รู้มั๊ยฉันยังจดจำ รู้มั๊ยฉันยังไม่ลืม
ตรงนี้ ยังมืดมน ยังเหน็บหนาว เหงาเหลือเกิน มีคนเป็นล้านก็เท่านั้น
ในเมืองที่มีผู้คนมากมาย ยิ่งเหงาในใจเท่าไร ยิ่งคิดถึงเธอ
ชีวิตคนเราทำไมต้องแข่งขัน รอยยิ้มคนเราทำไมไม่จริงใจ
แต่ฉันจะต้องอดทน และฉันก็ยังต้องสู้ต่อไป
(ซ้ำ * , ** , *** )
(ซ้ำ ** , *** )
