เอาเสียงมาวอน
ฝากเป็นบทกลอน ล่องลอยลมมา
ลูกศิษย์พ่อโลมบูรพา
ฝากความเมตตา และความปราณี
ลูกพญาหงส์ ยังยึดมั่นสัญญาคงที่
คำพ่อสอนทุกห้วงฤดู ยังอยู่คงที่ไม่มีเปลี่ยนแปลงง
ละฝากสำเนียงเสียงลำร้อง
เป็นกลอนบททำนอง ลำเดินดอกขอนแก่น
คำสัญญา ลูกคักแน่น บ่ลืมได้ดอกห่วงหา
ละบุญคุณมีอยู่ทั่วฟ้า บ่มีว่าสิลืมหลง
ผมสายเลือดพญาหงส์ สิบ่หลงดอกควมเว้า
ฝากเสียงสำเนียงออดอ้อน
เป็นบทกลอนร้องลำส่งมา
ลูกศิษย์พ่อโลม บูรพา
ฝากแรงรักศรัทธาให้แฟน ๆ ช่วยจำ
เสียงลำ ที่ผมร้องส่ง จากลูกพญาหงส์
ถึงใจน้องพี่ ยังยืดหยัดในวงการหลายปี
เพราะแรงใจที่มี จากคนที่ชื่อครู
ยังยืนสู้บ่เคยลืมคุณครู ที่เคยสี่สอนสั่ง
ให้ศิษย์ดังมื้อนี้ บ่มีได้ก้าวหลง
อยู่ทิ้งโค้งฝากท่งทางใด๋
แต่หัวใจกะคือคน มีพ่อโลมอยู่คงที่
มิตรไมตรี ที่แฟน ๆ เคยให้ เป็นแรงใจดอกคือเก่า
เด้อแฟนเด้อ บ่เคยนำหมู่เจ้าที่เคยเว้ากล่าวขาน
เบิดทุกบ้านที่ยังคอยเป็นแรงใจ
อย่าสิปล่อยลาไหล สุ่มหมู่ผมในคืนนี้
คำพ่อสอนยังจำคงมั่น ว่าจะมีสักวัน ที่เราจะได้ดี
อดทน ติดตามหาฝัน รอวันจะถึงสักที
ถ้าขาดแรงใจน้องพี่ ลูกพ่อคนนี้คงไม่ถึงดวงดาว
เสียงแคนจ้าว แคนจ้าว เสียงลำเล่งใส่
เสียงแคนจ้าว แคนจ้าว เสียงลำเล่งใส่
อ้ายหมอแคนสิเป่าจน สิพาหม่นหมองเศร้า
กราบแทบเท้า คุณพ่อโลมอย่าลืมลง
ผมลูกศิษย์พญาหงส์ สิบ่หลงดอกควมเว้า
