บ่เป็นหยังคันบ่น้องบ่ดี สำหรับอ้าย
น้องสิหลีกทางให้ บ่ไปเป็นก้างขวางคอพี่
อ้ายเฮ็ดให้น้องได้มาฮัก แล้วมาหักหัวใจบ่ใยดี
ดอกลำดวนที่เคยเป็นของพี่ ฮอดมื้อนี้บ่มีความหมาย
กะสิยอมรับความเป็นไปเมื่อบ่มีอ้าย
ยอมเสียสละให้ได้ แม่นสิตายลงกับที่
สิค่อย ๆ จกน้ำลูบหัวใจ
พอให้ซื้อเอิ๊กซ้าย รู้สึกดี
สิอดสาข่มน้ำตา ส่งอ้ายพี่ ได้ฮักกับเขา
แม่นว่าน้องสิหมดความหมาย
แม่นสิตายน้องกะยังหวังดี
ให้อ้ายฮัก ฮักเขาอีหลี ใจเดียวได้บ่
อย่าถิ่มเขาคือจั่งน้องเด้ออ้ายพี่
ให้อ้ายจบทอนี้ ให้อ้ายพอ
คั่นมื้อได๋เขาบ่ได้ดูแลต่อ
ให้อ้ายคึดพ้อคนบ่มีค่า
กะสิยอมรับความเป็นไปเมื่อบ่มีอ้าย
ยอมเสียสละให้ได้ แม่นสิตายลงกับที่
สิค่อย ๆ จกน้ำลูบหัวใจ
พอให้ซื้อเอิ๊กซ้าย รู้สึกดี
สิอดสาข่มน้ำตา ส่งอ้ายพี่ ได้ฮักกับเขา
แม่นว่าน้องสิหมดความหมาย
แม่นสิตายน้องกะยังหวังดี
ให้อ้ายฮัก ฮักเขาอีหลี ใจเดียวได้บ่
อย่าถิ่มเขาคือจั่งน้องเด้ออ้ายพี่
ให้อ้ายจบทอนี้ ให้อ้ายพอ
คั่นมื้อได๋เขาบ่ได้ดูแลต่อ
ให้อ้ายคึดพ้อคนบ่มีค่า
แม่นว่าน้องสิเจ็บป่านใด๋
แม่นสิไห้จนบ่มีน้ำตา
แม่นสิบ่ได้หัวใจอ้ายมา กะสิอดสารอ
แม่นฟ้าสิมืดตะเว็นสิดับ
สับสนสิ้นทางไปต่อ
น้องสิขอหาทางย่างต่อ
ประสาคนมีบ่มีค่า
คั่นมื้อได๋เขาบ่ได้ดูแลต่อ
ให้อ้ายคึดพ้อคนบ่มีค่า