เนื้อร้อง : ขจรเดช พรมรักษา
ทำนอง : เมธี อรุณ
เรียบเรียง : ลาบานูน
ทำไมเธอต้องยิ้ม ทุกทีที่เดินสวนกัน
ทำไมเธอต้องหวาน ทุกคำที่เอ่ยวาจา
ทำไมเธอต้องซึ้ง เวลาที่ฉันมองตา
ฉันจะบ้า... อยู่แล้ว
* เหมือนเธอมีเวทมนตร์ ทำให้ใจฉันอ่อน รู้มั๊ยเธอว่าใครเดือดร้อน
** ฉันแพ้ทางคนอย่างเธอ มันเอาแต่เพ้อ ไม่กิน ไม่นอน
อยากบอกเธอสักครั้ง โปรดเถอะนะขอวอน
หยุดน่ารักได้ไหม ใจฉันกำลังละลาย โว...
คนหน้าตาอย่างฉัน นั้นมันต้องเจียมหัวใจ
เก็บอาการเอาไว้ แมัใจจะสั่นระรัว
อยากจะให้ดอกฟ้า เอ็นดูหมาวัดสักตัว
ก็ไม่กล้าเอ่ย ออกไป
(*,**)
*** เอาไงกันดีล่ะ กับหัวใจ เอาไงกันดีล่ะ กับความรัก
เธอทำให้ใจมันต้องคิดหนัก แพ้เต็มๆ พูดตรงๆ
ใจมันตะโกน ว่ามันชอบเธอ พอเจอจริงๆ ได้แต่ยืนงง
ให้ทำยังไง ใจมันถึงปลง หลงรักเธอ (จริงๆ / จนหมดใจ)
(**,***)