บ่ได้ฮักเพื่อลืม แต่หากเป็นฮักเพื่อจริงใจ ในเมื่อเจ้าเห็นเขาเป็นเส้นชัย
ถึงฮักปานได๋อ้ายยอมหลีกทาง เจ้ามาขอเคลียใจ
พร้อมแฟนใหม่นั้นยืนข้างๆ ขอให้อ้ายคืนสิทธิ์ทุกอย่าง
กลั่นเอาไว้น้ำตา ตอนเจ้าพาเขาเคลียใจ แต่เมื่อเขามาอย่างลูกผู้ชาย
อ้ายยินดีพ่ายแบบบ่ตั้งท่า ถามว่าเจ็บบ่หน่อ สิหาหยังน้อเปรียบจั่งสิสา
ย่อนว่าฮักบ่ได้หวังเลิกลา บอกได้แค่ว่าคือสิขาดใจ…
อ้ายเฮ็ดนำบ่ได้ ย่อนใจอ้ายบ่หลายพอ ลืมสาฮักเฮาน้องขอ
คำนี้ฮู้บ่ปานฟ้าผ่าใจ เมื่อเจ้าเลือกเขาแล้ว อ้ายคนแพ้ยอมหลีกทางไป
แต่ขอนำคำฮักเคยใช้ ขอเก็บเอาไว้ยามใจหมดหวัง…
เจ้ามีฮักเพื่อลืม แต่อ้ายมีฮักเพื่อจริงใจ กะเลยเฮ็ดคือน้องบ่ได้
ได้แค่อวยชัยในทุกเส้นทาง บ่ต้องห่วงกังวน ว่าสิมีคนคืออ้ายไปขวาง
เฮ็ดได้แค่พาหัวใจฮ่างๆ ไปก้มหน้าย่างหลอยเช็ดน้ำตา…